Estowie | ESTOWIE. Lud wymieniony w ko艅cu I w. n.e. przez Tacyta (Aestiorum gentes), mieszkaj膮cy nad M. Ba艂tyckim i opisany jako zbieracze bursztynu. Zbie偶no艣膰 nazwy z jednym z okre艣le艅 stosowanych w 艣redniowieczu na oznaczenie plemion prus. pozwala na uznanie Est贸w za lud zachodnioba艂tyjski i na lokalizowanie jego siedzib na p艂w. Sambia oraz otaczaj膮cych go obszarach. W pierwszych wiekach n.e. uformowa艂 si臋 tu zesp贸艂 kulturowy wykazuj膮cy wp艂ywy rzym., wyj膮tkowo silne jak na t臋 cz臋艣膰 eur. Barbaricum, co interpretuje si臋 jako skutek rozwini臋tego handlu bursztynem. W VI w., po opuszczeniu przez Got贸w rejonu uj艣cia Wis艂y, Estowie opanowali obszary le偶膮ce na zach. od ich dotychczasowych siedzib;wg przekazu z IX w. zajmowali w贸wczas ziemie a偶 do dolnej Wis艂y. W nast臋pnych wiekach nazwa Estowie zosta艂a zast膮piona przez okre艣lenie Prusowie. W po艂. XIX w. wesz艂a w u偶ycie sztucznie utworzona nazwa Esto艅czycy, nie maj膮ca nic wsp贸lnego z antycznymi Estami, oznaczaj膮ca fi艅skoj臋zycznych mieszka艅c贸w Estonii. Komentarze: Nowa encyklopedia powszechna PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN SA |