|
 |
Lublin wczesno艣rednoiwieczny |
|
|
Strona 3 z 5 Jak ka偶da praca
podejmuj膮ca kolejn膮 pr贸b臋 podsumowania, r贸wnie偶 i ta u swoich podstaw skupia
wysi艂ki badawcze i dzie艂a szeregu autor贸w, g艂贸wnie 艣rodowiska lubelskiego. Bez
ich zaanga偶owania i dociekliwo艣ci przedstawione studium nie mog艂oby nakre艣li膰
nowego – w naszym poj臋ciu – obrazu 艣redniowiecznego miasta nad Bystrzyc膮. Warto
nadmieni膰, 偶e dla potrzeb opracowania korzystano tak偶e z materia艂贸w do analiz
historyczno-urbanistycznych, przygotowanych w ramach Studium uwarunkowa艅 i kierunk贸w zagospodarowania przestrzennego miasta
Lublina, opracowanego w Urz臋dzie Miasta Lublina. W opracowaniu wykorzystane
zosta艂y materia艂y pa艅stwowego zasobu z Powiatowego O艣rodka Dokumenatcji
Geodezyjnej i Kartograficznej w Lublinie[8].
Wypada
podkre艣li膰, 偶e praca powsta艂a jako podsumowanie dotychczasowych wynik贸w bada艅 i
opracowa艅, zgodnie z formu艂膮 przyj臋t膮 dla cel贸w realizacji grantu Komitetu
Bada艅 Naukowych – Polska na prze艂omie I i
II tysi膮clecia. Autorzy czuj膮 si臋 w obowi膮zku podzi臋kowania w tym miejscu
prof. Przemys艂awowi Urba艅czykowi – spiritus
movens programu badawczego KBN – za dostrze偶enie Lublina i w艂膮czenie go w
nurt og贸lnopolskich rozwa偶a艅 nad genez膮 i rozwojem wczesno艣redniowiecznych
o艣rodk贸w miejskich.
Kr贸tki
wst臋p si艂膮 rzeczy nie mo偶e uhonorowa膰 wszystkich badaczy, kt贸rych wysi艂ki
naukowe znajduj膮 odbicie na kartach tej ksi膮偶ki, a kt贸rym sk艂adamy niniejszym
wyrazy szacunku i podzi臋kowania. Wi臋kszo艣膰 spo艣r贸d nich wymieniona zosta艂a przy
okazji om贸wienia stanu bada艅 nad wczesno艣redniowiecznym Lublinem. Poczuwamy si臋
jednak do obowi膮zku osobnego podkre艣lenia zas艂ug i osi膮gni臋膰 naszych
nauczycieli i koleg贸w w osobach: prof. prof. Stanis艂awy Hoczyk-Siwkowej, Ireny
Kuty艂owskiej, Ryszarda Szczyg艂a, dr Stanis艂awa Michalczuka, mgr mgr Marii
Supryn, Jadwigi Teodorowicz-Czerepi艅skiej, Andrzeja Hunicza, Jana Spratka, Ewy
Bortkiewicz, Iwony Chrzanowskiej, Gra偶yny Michalskiej, W艂odzimierza Borucha,
Jerzego Cichomskiego, Andrzeja Kasiborskiego, Mariusza Matyaszewskiego, Marka
Micho艅skiego, Edmunda Mitrusa i 艁ukasza Rejniewicza. Wielu spo艣r贸d nich to byli
pracownicy nieistniej膮cych ju偶, niestety, pracowni naukowych PP PKZ Oddzia艂 w
Lublinie, a inni to znamienici naukowcy z Uniwersytetu Marii Curie-Sk艂odowskiej
w Lublinie.
Last, not least, specjalne
podzi臋kowania sk艂adamy profesorom Janowi Gurbie, Grzegorzowi Jaworowi i
Ryszardowi Szczyg艂owi – pierwszym czytelnikom naszej pracy – za wnikliwe i
偶yczliwe uwagi, a tak偶e sugestie, bez kt贸rych ksi膮偶ka ta nie przybra艂aby
obecnej postaci.
Pragniemy
te偶 podzi臋kowa膰 tym wszystkim, kt贸rzy wspierali nas w ca艂ym procesie
przygotowania i redakcji ksi膮偶ki, w szczeg贸lno艣ci naszym rodzinom, ale tak偶e:
Paw艂owi Basakowi, Annie Bednarczyk, Zdzis艂awie Sempli艅skiej i wielu, wielu
innym.
Na zako艅czenie jako kieruj膮cy pracami
pragn膮艂bym zauwa偶y膰, 偶e w ci膮gu lat realizowania grantu wysi艂ki trzyosobowego
zespo艂u autor贸w, zar贸wno w procesie gromadzenia i analizy 藕r贸de艂, jak i ich
interpretacji w kontek艣cie przemian przestrzennych Lublina w 艣redniowieczu
nabra艂y znamion ducha wsp贸艂pracy. W atmosferze dyskusji i 偶mudnego dochodzenia
do zrozumienia logiki rozwoju
przestrzennego o艣rodka lubelskiego, zaciera艂y si臋 cz臋sto granice
indywidualnego wk艂adu. Og贸lnie mo偶na jednak stwierdzi膰, 偶e tematyka
archeologiczna by艂a domen膮 pisz膮cego te s艂owa, a rozwa偶ania archeologiczno-historyczne
powsta艂y jako efekt wsp贸艂pracy z Markiem Stasiakiem. Zarys przemian osadniczych
wok贸艂 aglomeracji lubelskiej powsta艂 przy udziale wszystkich trzech autor贸w.
Nie ulega natomiast w膮tpliwo艣ci fakt, 偶e kwestie dotycz膮ce idei rozmierzenia
miasta s膮 wy艂膮czn膮 zas艂ug膮 Marka Stasiaka. Bez jego wieloletnich,
poprzedzaj膮cych grant studi贸w nad etapami rozmierzenia miasta i jego gruntowego
nadania, obecna publikacja, traktuj膮ca przecie偶 o rozwoju przestrzennym
Lublina, by艂aby znacznie ubo偶sza. Opracowania graficznego ilustracji, autorstwa
ca艂ego zespo艂u, dokona艂 Rafa艂 Nied藕wiadek. Analizuj膮c udzia艂 poszczeg贸lnych
autor贸w w powstawaniu niniejszego dzie艂a, uznali艣my, 偶e trudno precyzyjnie
rozdzieli膰 ich role, i z tego te偶 wzgl臋du wyniki naszych docieka艅 publikujemy
pod wsp贸lnym autorstwem.
Andrzej Rozwa艂ka
|
|
|